Want een blog, dat hoort...

Als kind maakte ik wekelijks taarten en ik kook nog altijd graag.
Sinds vrijdag is mijn eerste rokje uit de naailes klaar.
Schrijven heb ik altijd veel en graag gedaan.

Koken, naaien, schrijven... Tijd voor een blog, zou je zo denken!

Na een hoop geworstel door instellingen (want met computers experimenteer ik niet graag), staat hier voor u: Henrietta.

Ik ben sinds anderhalf jaar aan het werk, altijd tussen een grote hoeveelheid vrijwilligers. Vrijwilligers doen niet alles graag, dat is een misverstand.
Mijn lief studeert nog (of wordt verondersteld een thesis in te dienen) en we wonen samen in een te klein appartement. Rommel verzamelen is namelijk een hobby van ons.
En een tuin met kippen, dat hebben we ook nog.

Twijfels en schrijfsels van een jong madammeke.

Henrietta

De val van de broodjeszaak

Elke dag staan ze daar, tegen kwart na twaalf: de collega's van de broodjeszaak.
"Moet gij ook een broodje hebben?"

Aangezien ik niet zo'n vooruitziend wonder ben, heb ik meestal geen lunch bij en is de broodjeszaak op 50m de makkelijke oplossing voor mijn honger.

Voor mijn lijn en m'n portemonnee, dat is dan weer wat anders.
"Ja wacht, ik kom"...

Korte wandeling, binnen bij een overvolle broodjeszaak, inchecken op Foursquare, twee pagina's in de krant bladeren, een blokje kaas van op de toog (nog slechter voor de lijn), nog even wachten, "voor mij een soepje graag".
Uiteraard is de soep meestal al op, en ben ik dus genoodzaakt om een veel lekkerder broodje brie of zalm te nemen...

Dan neem ik me voor om soep te maken en elke dag gezond en goedkoop te lunchen. Tot de volgende dag... "Moet gij ook een broodje hebben?"